Schoonheid
De oorspronkelijke matrix bestaat uit schoonheid. Wijsheid, schoonheid en liefde liggen heel dicht bij elkaar. Ze zijn alle drie een uitdrukking van hetzelfde goddelijke principe. Als je kijkt naar de kleur van de lucht, dan heeft dat een onuitsprekelijke schoonheid. Het is zo natuurlijk. Kunstenaars en priesters proberen telkens schoonheid te brengen in de wereld omdat daarmee het goddelijke wordt uitgedrukt. Schoonheid is een goddelijke expressie. Als een maatschappij de verbinding verliest met het goddelijke, dan ontstaat er lelijkheid, disbalans en verruwing. De hardheid van de materie krijgt vorm. Het wil zeggen dat het goddelijke niet meer aanwezig is. Of beter gezegd: het is wel aanwezig, maar niet meer zichtbaar. Het wordt buiten gehouden. Schoonheid kan je helpen om dichterbij het goddelijke te komen. Er zit veel meer wiskundige kennis in schoonheid dan je nu vermoedt. De wetenschap zal dat stap voor stap ontdekken. Ieder beeld van schoonheid bevat een grote mate van heilige geometrie. Dit is een soort organische ordening die je als mens perfect aanvoelt. Daarom herken je het als schoonheid.
Je kunt het ook omdraaien: op het moment dat iets is vorm gegeven volgens de goddelijke wijsheid herken je het als schoonheid in je hart. Daarom noem je het schoonheid, anders zou je alles als neutraal ervaren. De mens herkent zichzelf in schoonheid, omdat hij volgens de goddelijke geometrie geschapen is. Alle heilige geometrie of wiskundige principes zitten in jezelf opgeslagen. De mens heeft daarmeeeen oneindige toegang tot het universum. De hele kosmos is in jezelf verborgen inclusief alle elementen die daarbij horen, omdat je daaruit bent opgebouwd. Vandaar dat mensen steeds nieuwe stappen in ontwikkeling kunnen maken, omdat ze het nieuwe in zichzelf kunnen herkennen. Neem het lelijke maar op de koop toe; dat is er ook. Besteed er niet teveel aandacht aan. Zie het voor wat het is. Het is als je het zo zou moeten zeggen een soort grovere vorm, een lagere wiskundige vorm. Daar kun je niet zo heel veel mee doen: je kunt het niet weg krijgen. Lelijkheid moet zich op een gegeven moment uit zichzelf tot een hogere vorm ontwikkelen.
