TON 31: MONSANTO

(voor de Nederlandse versie scroll naar beneden)

The very first Portuguese village we saw on the map, just across the border with Spain, is called Monsanto. We wanted to spend our first night there, but we were not sure if we could stay overnight in Portugal without a QR code. Three weeks later we decide to go there anyway, and a mysterious story unfolds.

Two days before, two dear friends come to visit: Eran, the young Israeli who accompanied me in Israel last year, and Noa, an Israeli friend who recently moved to Portugal. Since it is Friday we decide to make an impromptu Shabbat meal from our first dinner. Eran’s father is a rabbi and Eran explains the usage to us. First, two candles are lit. Then a song is sung calling on the angels for protection and to open the sacred space of the Shabbat. ‘The Shabbat begins on Friday evening when the sun sets, and ends 24 hours later,’ explains Eran. Then it’s my turn: I bless the wine and say a prayer of thanks: thankful that we are in Portugal, that we have our first visit and can spend the weekend together and that we have a nice place to stay. Then the lady of the house blesses the bread, in this case Anne. Then everyone washes their hands and the meal can begin. We do the whole ritual a bit for fun, but it gets more and more serious. We really feel that we are entering a sacred space, which only gets stronger over the next few days.

The next day we sit in the sun and each draws a tarot card. Because I’ve been in the sun for a while, I suddenly get stuffy in my lungs again. Apparently, after 1,5 years, the Covid is still not completely gone. Eran – who has evolved from being a soldier to a healer – asks me to go into the story behind my distress. Anne, Eran and Noa give me a healing, and when I feel deeper into my lungs I experience the tightness in the world again. It seems as if I have been in even stronger contact with the collective field since Covid. I feel the uncertainty, the fear and the chaos, and it seems like something threatening is coming, but I don’t know what yet.
The last image I get is that I’m lying in a coffin, the Tomb of Moses, near Jericho. It seems as if I wake up from a long hibernation and have to lead the people again. What do I have with that man and with the Jewish people? Perhaps not surprising that our first two guests in this new country are of Jewish descent.

When I tune in I get the following message for the four of us: “Take your true role and your true leadership. Don’t be afraid that you will be alone. That might seem so at moments, but you are not. You are always connected to this fabric of life, with the heartbeat of the planet, the heartbeat of the Mother. Know that in this hour of darkness the light is being born. That light is you, you wake up to your real self. So welcome yourself in this new day, this new year, and say farewell to the old. An old world is dying and a new one is starting. And you are the midwives, the light bringers, the ones who are holding the space. Believe in yourself, trust your intuition and your feelings, and know that behind all the chitchat of the mind there is a deeper wisdom.”

We decide to drive to Monsanto together the next day. “Strange,” says Anne, “that the town has the same name as the Monsanto company. I have only demonstrated once in my life, and that was in a worldwide rally against this monstrous company. They buy seeds from farmers, make them dependent and in India they have caused many small farmers to commit suicide. And they also make all kinds of poison, such as Roundup.”
When I google I find out that the company was also involved in manufacturing Plutonium, which was used for the atomic bombs in Nagasaki and Hiroshima. Truly a company that ignores all ethics and human values. Could it really have something to do with the village?

When we arrive at the old town 1.5 hours later, we look at a wonderful panorama. The town is located on top of a mountain, which is dotted with immense spherical rocks. Some houses are built under, on or against the round rocks. The town appears to have been built by the Templars, who at the time had received a piece of land from the first king of Portugal as a thank you for their help in defeating the Moors.
The various roads and alleys through the village lead to a castle on top of the mountain. We have to go through several gates to get there. Each of us goes through our own process, but once we get to the top, a beautiful and majestic view awaits us.

At the top of the citadel we do another meditation. It feels like this mountain is some kind of initiation site. I get the following text:

“All these gates you passed were gates of initiation. Seven gates to come to the holy of holiest, which is the heart. Those steps of initiation are universal. So we connected to that universal wisdom of initiation, going into the innermost secret, entering the mystic heart or the temple. Why were we called the Templar Knights? Because we were knights for the temple – not the outer temple, but the inner temple: the temple of the divine feminine. You are invited as well into this sacred space, which is beyond time and space.

So forget the fortifications, they are just the outer walls. Forget the gates, forget the steps leading up here. Forget the road through life that brought you to this place. But open up to the next gate, the seventh gate. Which is a gate between heaven and earth. The moment you bow down to the great mystery, you will see the greater cause you are here for.
Just like us: We came in our time to serve that greater cause, to dedicate our lives, to bring the sacred back in the mondane. So we worked with sacred geometry, we worked with sacred places, and we tried to unite the religions. Many things are misunderstood in history, because people don’t have that higher awareness and they explain it to the level of their own awareness. But you have to go to the highest awareness in yourself, connect to that sacred temple within your own heart.

Reunite the masculine and the feminine. The Grail Knight and the Lady of Wisdom, the Lady of Turquoise. Open up to higher vision and become part of that sacred community – that is within the other realm – of men and women, priests and knights and queens and jesters and wild women and wild men and lovers, all gathering around the sacred heart, to awaken the sacred heart within the world.”
(20/02/2022)

Later in the afternoon, while wandering through the remains of the old Templar castle, an image suddenly comes to mind. I see a group of people held captive in a cistern, or perhaps hidden from attackers. I see frightened women and children. When I google the history of the town I come across the following story: When the Inquisition expelled the Jews from Spain, many crossed the border into Portugal to find a safe haven. Several Jewish families ended up in Monsanto and were received and protected by the Templars. But many years later they were chased away here as well. A number of families traveled on to Amsterdam, where they chose the name Monsanto as a family name as a reminder of their origins from the Portuguese village. Descendants of this family traveled through Curacao to Louisiana, and became a well-known and powerful family in the United States. And who describes my surprise: suddenly the link with the company Monsanto dives into the story. The founder, John Francis Queeny, names his company after his Jewish wife’s last name: Olga Méndez Monsanto.

We discuss this strange coincidence: Here we are, Anne, me and two Jewish friends; we have celebrated the Shabbat, we have awakened Moses from his tomb like a mummy, we find ourselves in the middle of the story of the Jewish inhabitants in Portugal, and now the Monsanto company appears to have its roots in this Templar town.
It becomes clear to me that there is a connection between the repeated exile of the Jews in European history and the immoral nature of the current business. The pain and suffering might have turned into anger and revenge, this time on the entire world population. At the origin of the evil practices of one of the most criminal enterprises of our time lies a human drama; repudiation, exile, murder and genocide.

We wonder if there’s anything we can do to change the negative impact of the company. We decide to do a ceremony in which we ask for forgiveness from the Monsanto family for the suffering that has been caused to them. It is time for the Jewish people to be freed from the centuries of guilt and curse they carry with them. Jewish people are still being condemned and anti-Semitism is still happening. In spiritual circles, the theories of the New World Order or the Protocols of Zion are sometimes invoked to incriminate Jews. What many do not know is that the Protocols of Zion were fabricated by the Third Reich to have reason to persecute the Jews.
The stories about satanic or ritual child abuse, eating babies and the like, also go back to the accusations that have been put on the Jews since the Middle Ages. And if there’s one thing that makes people boiling with anger, it’s the abuse of small children. All you have to do is suggest the suspicion and a new witch hunt is opened.
When we complete our ceremony of forgiveness and compassion, our mission to Monsanto feels complete. We leave the castle through the various gates and look for a cafe in the village.

When we sit on a terrace at the end of the day, built against one of the big rocks, we feel fulfilled and happy. I look out over the vast land where the rays of the setting sun bathe everything in a golden yellow light. It seems as if the gate to Portugal has been opened.

• To be continued –

TON 31: MONSANTO

Het allereerste Portugese dorpje dat we op de kaart zagen liggen, vlak over de grens met Spanje, heet Monsanto. We wilden er onze eerste nacht doorbrengen, maar wisten niet zeker of je kunt overnachten in Portugal zonder QR code. Drie weken later besluiten we er toch naar toe te gaan, en een mysterieus verhaal ontvouwt zich.

Twee dagen ervoor komen twee dierbare vrienden op bezoek: Eran, de jonge Israeliër die mij vorig jaar in Israel begeleidde, en Noa, een Israëlische vriendin die onlangs in Portugal is komen wonen. Aangezien het vrijdag is besluiten we van onze eerste diner een geïmproviseerde Shabbat maaltijd te maken. Eran’s vader is rabbi en Eran legt ons het gebruik uit. Eerst worden er twee kaarsen aangestoken. Dan wordt een lied gezongen waarbij de engelen worden aangeroepen, ter bescherming en om de heilige ruimte van de Shabbat te openen. De shabbat begint op vrijdagavond als de zon ondergaat, en eindigt 24 uur later. Dan is het mijn beurt: ik zegen de wijn en zeg een dankgebed op: dankbaar dat we in Portugal zijn, dat we voor het eerst bezoek hebben en samen het weekend door kunnen brengen en dat we een fijne plek hebben om te verblijven. Daarna zegent de vrouw des huizes het brood, in dit geval Anne. Dan wast ieder zijn handen te wassen en kan de maaltijd beginnen. We doen het hele ritueel een beetje voor de grap, maar al doende wordt het steeds serieuzer. We voelen echt dat we een heilige ruimte betreden, die de volgende dagen alleen maar sterker wordt.

De dag erna zitten we in de zon en trekt ieder een tarot kaart. Doordat ik een tijdje in de zon heb gezeten, krijg ik het opeens weer benauwd in mijn longen. Blijkbaar is na 1,5 jaar de Covid nog steeds niet helemaal weg. Eran – die van beroepsmilitair een healer is geworden – vraagt me om naar het verhaal achter mijn benauwdheid te gaan. Anne, Eran en Noa geven me een healing, en als ik dieper invoel op mijn longen ervaar ik opnieuw de benauwdheid in de wereld. Het lijkt alsof ik sinds Covid nog sterker in contact sta met het collectieve veld. Ik voel de onzekerheid, de angst en de chaos, en het lijkt alsof er iets dreigends op komst is.
Het laatste beeld dat ik doorkrijg is dat ik in een grafkist lig, de tombe van Mozes, in de buurt van Jericho. Het lijkt alsof ik wakker wordt uit een lange winterslaap en opnieuw het volk moet leiden. Wat heb ik toch met die man en met het joodse volk? Wellicht niet vreemd dat onze eerste twee gasten in dit nieuwe land van joodse afkomst zijn.

Als ik afstem krijg ik de volgende boodschap voor ons vieren en misschien wel voor velen van ons: “Take your true role and your true leadership. Don’t be afraid that you will be alone. That might seem so at moments, but you are not. You are always connected to this fabric of life, with the heartbeat of the planet, the heartbeat of the Mother. Know that in this hour of darkness the light is being born. That light is you, you waking up to your real self. So welcome yourself in this new day, this new year, and say farewell to the old. An old world is dying and a new one is starting. And you are the midwives, the light bringers, the ones who are holding the space. Believe in yourself, trust your intuition and your feelings, and know that behind all the chitchat of the mind there is a deeper wisdom.”

We besluiten gezamenlijk de volgende dag naar Monsanto te rijden. ‘Vreemd,’ zegt Anne, ‘dat het stadje dezelfde naam heeft als het bedrijf Monsanto. Ik heb maar één keer in mijn leven gedemonstreerd, en dat was in een wereldwijde betoging tegen dit monsterlijke bedrijf. Ze kopen zaden op van boeren, maken hen afhankelijk en in India hebben ze ervoor gezorgd dat vele kleine boeren zelfmoord hebben gepleegd. En daarnaast maken ze allerhande soorten gif, zoals Roundup.”
Als ik wat verder google kom ik erachter dat het bedrijf ook betrokken was bij het fabriceren van Plutonium, dat werd gebruikt voor de atoombommen in Nagasaki en Hiroshima. Werkelijk een bedrijf dat alle ethiek en menselijkheid aan zijn laars lapt. Zou het werkelijk iets met het dorpje te maken kunnen hebben?

Als we 1,5 uur later arriveren bij het oude stadje treffen we een wonderschoon panorama aan. Het stadje ligt bovenop een berg, die bezaaid is met immens grote kogelronde rotsen. Sommige huizen zijn onder, op of tegen de ronde rotsen aangebouwd. Het stadje blijkt te zijn gebouwd door de Tempeliers, die destijds van de eerste koning van Portugal een stuk land hadden gekregen als dank voor hun hulp bij het verslaan van de Moren.
De verschillende weggetjes en steegjes door het dorpje leiden naar een kasteel bovenop de berg. We moeten door verschillende poorten heen om er te geraken. Ieder van ons maakt een eigen proces door, maar als we eenmaal boven zijn wacht ons een prachtig en majestueus uitzicht.

Bovenin de citadel doen we opnieuw een meditatie. Het voelt alsof deze berg een soort inwijdingsplek is. Ik krijg de volgende tekst door:

“ All these gates you passed were gates of initiation. Seven gates to come to the holy of holiest, which is the heart. Those steps of initiation are universal. So we connected to that universal wisdom of initiation, going into the innermost secret, entering the mystic heart or the temple. Why were we called the Templar Knights? Because we were knights for the temple – not the outer temple, but the inner temple: the temple of the divine feminine.
You are invited as well into this sacred space, which is beyond time and space.

So forget the fortifications, they are just the outer walls. Forget the gates, forget the steps leading up here. Forget the road through life that brought you to this place. But open up to the next gate, the seventh gate. Which is a gate between heaven and earth. The moment you bow down to the great mystery, you will see the greater cause you are here for.
Just like us: We came in our time to serve that greater cause, to dedicate our lives, to bring the sacred back in the mondane. So we worked with sacred geometry, we worked with sacred places, and we tried to unite the religions. Many things are misunderstood in history, because people don’t have that higher awareness and they explain it to the level of their own awareness. But you have to go to the highest awareness in yourself, connect to that sacred temple within your own heart.

Reunite the masculine and the feminine. The Grail Knight and the Lady of Wisdom, the Lady of Turquoise. Open up to higher vision and become part of that sacred community – that is within the other realm – of men and women, priests and knights and queens and jesters and wild women and wild men and lovers, all gathering around the sacred heart, to awaken the sacred heart within the world.”
(20/02/2022)

Als ik later op de middag wat ronddool door de resten van het oude tempelierskasteel, komt opeens een beeld bij me boven van een groep mensen die in een cisterne gevangen worden gehouden, of wellicht verborgen worden voor aanvallers. Ik zie angstige vrouwen en kinderen. Als ik op google zoek naar de geschiedenis van het stadje kom ik het volgende te weten: Toen de inquisitie de joden verjoeg uit Spanje, staken velen de grens over met Portugal om een veilig heenkomen te zoeken. Diverse joodse families kwamen in Monsanto terecht en werden opgevangen en beschermd door de Tempeliers. Maar vele jaren later werden ze ook hier verjaagd. Een aantal families reisde verder naar Amsterdam, waar ze de naam Monsanto als familienaam kozen als herinnering aan hun afkomst uit het Portugese dorpje. Nakomelingen van deze familie reisden via Curacao door naar Louisiana, en werden een bekende en machtige familie in de Verenigde Staten. En wie schetst mijn verbazing: opeens duikt de link met het bedrijf Monsanto in het verhaal. De oprichter, John Francis Queeny, noemt zijn bedrijf naar de achternaam van zijn joodse vrouw: Olga Méndez Monsanto.

We bespreken dit wonderlijke toeval: Hier zijn wij, Anne, ik en twee joodse vrienden; we hebben de Shabbat gevierd, hebben Mozes als een mummie uit zijn tombe gewekt, komen we midden in het verhaal terecht van de Joodse bewoners in Portugal, en nu blijkt het bedrijf Monsanto zijn wortels te hebben in dit tempeliers stadje.
Het wordt me duidelijk dat er een verband is tussen de herhaaldelijke verbanning van de Joden in de Europese geschiedenis en het immorele karakter van het huidige bedrijf. De pijn van de geschiedenis heeft zich omgezet in woede en wraak, dit keer op de gehele wereldbevolking. Aan de oorsprong van de kwalijke praktijken van een van de meest misdadige bedrijven van onze tijd ligt een menselijk drama; verstoting, verbanning, moord en genocide.

We vragen ons af of we iets kunnen doen om de negatieve invloed van het bedrijf te kunnen veranderen. We besluiten om een ceremonie te doen, waarin we om vergeving vragen aan de familie Monsanto voor het leed dat hen is aangedaan. Het wordt tijd dat het joodse volk wordt gevrijwaard van de eeuwenlange schuld en vloek die ze met zich meedragen. Nog steeds worden joodse mensen veroordeeld en vindt antisemitisme plaats. In spirituele kringen worden soms de theorieën van de New World Order of de Protocollen van Zion aangehaald om joden te beschuldigen. Wat velen niet weten is dat de Protocollen van Zion gefabriceerd werden door het Derde Rijk om reden te hebben om de Joden te vervolgen.
Ook de verhalen over satanisch of ritueel kindermisbruik, het opeten van babies en dergelijke, gaat terug op de beschuldigingen die sinds de middeleeuwen de Joden in de schoenen wordt geschoven. En als er iets is dat mensen witheet van woede maakt is het het misbruik van kleine kinderen. Je hoeft het vermoeden maar te suggereren en een nieuwe heksenjacht wordt geopend.
Als we onze ceremonie van vergeving en compassie hebben volbracht voelt onze missie naar Monsanto compleet. We verlaten het kasteel door de verschillende poorten en zoeken een cafeetje op in het dorp.

Als we aan het einde van de dag op een terrasje zitten, gebouwd tegen een van de grote rotsen, voelen we ons vervuld en gelukkig. Ik kijk uit over het weidse land waar de stralen van de ondergaande zon alles in een goudgeel licht baden. Het lijkt alsof de poort naar Portugal is geopend.

• Wordt vervolgd –