Travellog , 50 (for the dutch version scroll down)
We intend to do a small tour in the Netherlands and Belgium. In it, we want to tell about ‘The Call of the Great Mother’ and the plan for Sinai, but rather tune in with groups of people and hold ceremonies. Previously, I used to do a tour of lectures when a new book is published. This time it will have a very different character. Tuning into it in Portugal beforehand, I am told by my guide:
“If you go on a tour, don’t go for superficiality. Make it a truly ritual ceremonial tour. It doesn’t matter how many people there are, but go deep to touch the soul. Don’t worry that some people will not understand you.
This is the African voice speaking, the African mother, coming from deep in the Earth. Each moment that you gather with people, you have to do this ceremony for the Great Mother. This is what you are about, in Brussels, in Orval, Zutphen, Nijnsel, The Hague, make it into a ritualistic space and prepare people to go deep into themselves and get in touch with this deep spirit of healing, of letting go of emotions.
We are with you. Please connect to us as soon as you are in Belgium. We honour you as part of our tribe, the white shamans, traveling from place to place, keeping the Mother in your heart.”
Our first stop is Brussels. A friend of Anne’s lets us stay in a beautiful apartment outside Brussels: Tervuren. The apartment is surrounded by forests, parks and the beautiful Africa museum. We have done a lot of work here before. Two years ago, during a vision, I saw a whole group of African shamans standing around the pond in front of the museum, calling us to reconnect with Africa. A year later, the Black Lives Matter demonstration took place in Brussels and in the park, smearing the statues of Belgium’s King Leopold the Second. He was the founder of the Africa Museum, built with money from Congo, which painfully revealed Belgium’s colonial past.
When we hold our first ceremony with about 30 people in a beautiful spacious room at the friend’s house, we create an African earth altar. Two African statues from the museum, a man and a woman, dark colours of roses, stones and feathers adorn the altar. A large wicker chair represents the throne of the Great Mother Goddess. After introducing ourselves, the ceremonial work begins. A woman feels the need to sit on the throne and instantly enters the energy of the Great Mother. A younger woman, who is eight months pregnant and has a huge bulging belly, sits down at her feet. She fears the process of birth. ‘Will I be able to do it?’ All her fear and sadness come out. The group of mostly women comes to sit around her and the process almost seems to become an actual childbirth. As if she is screaming out her birthing contractions, all the pain, fear and grief comes out. One of the participants who is a doctor looks on with alarm. Surely she will not actually go into labour? But the process is rather emotional and energetic, and we feel that something bigger is being birthed here: a primal force that wants to manifest itself in the world.
When it is done, the young woman looks relieved and happy. Everyone feels gratitude and love for the new child that is in her belly. She reveals to the group that her baby’s name means ‘future’. One month to go before delivery….
When the ceremony ends, the owner of the house enters. He asks us to stand in the middle of the room and take off our shoes and socks. He presses a button and the entire floor steadily sinks down. From the sides, water shoots across the floor and after a few seconds we are standing in the middle of a pool. It is as if the membranes are breaking and we are experiencing a gigantic collective birth process. The future is being born…I think of the ceremony we want to hold atop Mount Sinai with 1,000 women. Would that be the purpose of this biggest collective ritual in the desert?
- to be continued –
HET AFRIKAANSE ALTAAR
De bedoeling is dat we in Nederland en Belgie een kleine toernee houden. Daarin willen we vertellen over ‘De Roep van de Grote Moeder’ en het plan voor Sinai, maar eerder nog met groepen mensen afstemmen en ceremonies houden. Voorheen deed ik bij het verschijnen van een nieuw boek een toernee met lezingen. Dit keer zal het een heel ander karakter hebben. Als we er van te voren in Portugal op afstemmen, krijg ik van mijn gids te horen:
“If you go on a tour, don’t go for superficiality. Make it a truly ritual ceremonial tour. It doesn’t matter how many people there are, but go deep to touch the soul. Don’t worry that some people will not understand you.
This is the African voice speaking, the African mother, coming from deep in the Earth. Each moment that you gather with people, you have to do this ceremony for the Great Mother. This is what you are about, in Brussels, in Orval, Zutphen, Nijnsel, The Hague, make it into a ritualistic space and prepare people to go deep into themselves and get in touch with this deep spirit of healing, of letting go of emotions.
We are with you. Please connect to us as soon as you are in Belgium. We honour you as part of our tribe, the white shamans, traveling from place to place, keeping the Mother in your heart.”
Onze eerste stop is Brussel. We mogen van een vriendin van Anne in een prachtig appartement buiten Brussel verblijven: Tervuren. Het appartement is omgeven door bossen, parken en het prachtige Africa museum. We hebben hier al eerder veel werk verricht. Twee jaar geleden zag ik tijdens een visioen om de vijver voor het museum een hele groep Afrikaanse sjamanen staan, die ons opriepen om de band met Afrika te herstellen. Een jaar later vond in Brussel en in het park de Black Lives Matter demonstratie plaats, waarin de beelden van de Belgische koning Leopold de Tweede werden besmeurd. Hij was de oprichter van het Africamuseum, gebouwd met geld uit Congo, waarin op pijnlijke wijze het koloniale verleden van Belgie zichtbaar werd.
Als we onze eerste ceremonie houden met zo’n dertig mensen in een prachtige ruime zaal bij het huis van de vriendin, maken we een Afrikaans aarde-altaar. Twee Afrikaanse beelden uit het museum, een man en een vrouw, donkere kleuren van rozen, stenen en de veertjes van de zwanenvleugels van Meital sieren het altaar. Een grote rieten stoel stelt de troon van de Grote Moeder godin voor. Nadat we ons hebben voorgesteld, begint het ceremoniële werk. Een vrouw voelt de behoefte om op de troon te gaan zitten en komt ogenblikkelijk in de energie van de Grote Moeder. Een jongere vrouw, die acht maanden zwanger is en een enorme bolle buik heeft, gaat aan haar voeten zitten. Ze is bang voor het proces van de geboorte. ‘Zal ik het wel kunnen?’ Al haar angst en verdriet komen eruit. De groep van voornamelijk vrouwen komt om haar heen zitten en het proces lijkt bijna een werkelijke bevalling te worden. Alsof ze haar barensweeën uitgilt komt alle pijn, angst en verdriet tot ontlading. Een van de deelneemsters die dokter is kijkt het verontrust aan. Ze zal toch niet werkelijk gaan bevallen? Het proces is echter eerder emotioneel en energetisch, en we voelen dat hier iets groters gebaard wordt: een oerkracht die zich in de wereld wil manifesteren.
Als het gedaan is kijkt de jonge vrouw opgelucht en gelukkig. Iedereen voelt dankbaarheid en liefde voor het nieuwe kind dat in haar buik zit. Ze verklapt aan de groep dat de naam van haar kindje ‘toekomst’ betekent. Nog een maand te gaan voor de bevalling…
Als de ceremonie ten einde is komt de eigenaar van het huis binnen. Hij vraagt ons in het midden van de zaal te gaan staan en onze schoenen en sokken uit te doen. Hij drukt op een knop en de hele vloer zakt gestaag naar beneden. Uit de zijkanten schiet water over de vloer en na enkele seconden staan we midden in een zwembad. Het lijkt alsof de vliezen breken en we een gigantisch collectief geboorteproces meemaken. De toekomst wordt geboren…Ik denk aan de ceremonie die we boven op de berg Sinai willen houden met 1000 vrouwen. Zou dat het doel zijn van dit grootste collectieve ritueel in de woestijn?
- wordt vervolgd –
